Koloniën van Weldadigheid

De Koloniën van Weldadigheid zijn een uniek experiment in het tegengaan van armoede. Deze binnenlandse landbouwkoloniën zijn tussen 1818 en 1825 opgericht in woeste heidegebieden van het Koninkrijk der Nederlanden (nu Nederland, België en Luxemburg).
Het doel van de Koloniën was om de armen zelfvoorzienend te maken door ze werk op het land, scholing, morele vorming en onderdak aan te bieden. 

De sporen van de Koloniën zijn nog overal zichtbaar in het landschap. Langs rechte lanen staan monumentale gebouwen in een vast ritme geplaatst. Kenmerkend zijn de kolonieboerderijtjes voor arme families en de vierkante gestichten met daaromheen grotere boerderijen voor groepen wezen en landlopers.

Ongeveer één miljoen Nederlanders stammen af van mensen die in de Koloniën van Weldadigheid hebben gewoond. Hoewel dit idealistische plan destijds niet het gewenste resultaat had, is het een belangrijk hoofdstuk in de wereldgeschiedenis.

De Koloniën van Weldadigheid in Nederland en België zijn Werelderfgoed sinds 2021.
www.kolonienvanweldadigheid.eu